دیروز روز Jeans for Genes بود و بیشتر شرکت هایی که پوشش مجازشان (منظورم Dress Code است، مترجم گوگل حجاب ترجمه می کند) رسمی است دیروز اجازه می دادند که جین بپوشید به شرط اینکه به موسسه خیریه که بانی این حرکت است کمک کنید. این موسسه خیریه این مبالغ را صرف تحقیقات پزشکی در زمینه پزشکی می نماید. به گفته سایت این موسسه از هر بیست نوزاد یکی از آنها با مشکل ژنتیکی متولد می گردد. پارسال هم برای آتش سوزی ایالت ویکتوریا توی شرکتمون می خواستند کمک جمع آوری کنند یک روز رو اعلام کردند که می تونید در عوض کمکی که می کنید جین بپوشید! 

یک موسسه ای اینجا هست بنام Movember که البته در سطح جهانی فعالیت می کند. هدف اصلی این موسسه خیریه جلب کردن توجه مردم به بیماریهای خاص مردان ( بالاخص سرطان پروستات) و تلاش در جهت تحقیقات پزشکی در این زمینه و اقداماتی جهت کاهش اثرات این بیماریهاست. روشی که این موسسه برای جمع آوری کمک استفاده می کند تشویق مردان برای سبیل گذاشتن (که معمولا نوع چخماقی آن طرفدار زیاد دارد!) از ابتدا تا انتهای ماه نوامبر هر سال است. و در شرکت ما پارسال کسانی که سبیل گذاشته بودند اومدند و کمک های ملت رو جمع کردند. یک سری همایش ها هم در آخر نوامبر می گذارند که بیشتر به این قضیه حالت سرگرمی بدهند. مطابق اعلام سایت این موسسه حدود 60 میلیون دلار در عرض شش سال در کل دنیا جمع آوری گردیده است.

نکته ای که از نظر من جالب است تفاوتی است که بین امور خیریه اینجا و ایران وجود دارد. یک جورایی موسسات خیریه شون هم تخصصی تر هستند و هم کمک کردن رو هم تبدیل به یک سرگرمی می کنند. توی ایران غیر از کمیته امداد که برای برای خودش غول اقتصادی شده موسسات خیریه بزرگ که در سطح کشور شناخته شده باشند خیلی کمند و شاید بتوان موسسه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) و آسایشگاه کهریزک رو نام برد که بیشتر با به رحم آوردن دل مردم نسبت به جمع اوری کمک اقدام می کنند. برنامه هایی مثل بیایید شادیهایمان را قسمت کنیم هم یک جورایی باز تو همین مایه هاست.

خوب است بدانید در استرالیا کمک هایی که به خیریه (Charity) می کنید را می توانید برای برگشت مالیاتی استفاده کنید و به این ترتیب اگر قسمت بالای حقوقتان مثلا شامل 38 درصد مالیات می شود، 38 درصد کمکی که کرده اید برمی گردد!