همایش

از همه کسانی که به دومین همایش آی تی کاران ایرانی در سیدنی آمدند تشکر می کنم و امیدوارم که این روحیه را حفظ کنند. یک نظرسنجی هم آماده کرده و در لینکدین گذاشته ام به زودی برای اعضا می فرستم و پس از اینکه ملت تکمیلش کردند نتایج رو اعلام می کنم

دوست عزیزم ایمان افتخاری که هنوز از نزدیک زیارتشون نکرده ام ولی دورادور ارادت دارم در ملبورن برنامه مشابهی را برای آی تی کاران ایرانی برای فردا پنج شنبه سوم فوریه ترتیب داده اند که این لینکش است. اگر در ملبورن تشریف دارید و آی تی کار هم هستید از طریق این لینک اعلام آمادگی کنید و بروید:

http://events.linkedin.com/Iranian-Professionals-Australia-3rd/pub/545541

گروهی که ایشان در لینکدین درست کرده اند نیز این است:

http://www.linkedin.com/groups?about=&gid=3283890



دومین همایش متخصصین آی تی ایرانی مقیم سیدنی (Syper)

پارسال در ماه جون یک قراری گذاشتم برای آی تی کارهای ایرانی مقیم سیدنی تحت عنوان گروه سایپر (Syper) که مخفف Sydney Persian IT Experts هستش و در LinkedIn در حال حاضر 113 نفر عضو داره. امسال نیز مجددا همایشی گذاشته ایم برای 28 ژانویه 2011 که من اطلاعات لازم را برای اعضای گروه فرستاده ام و در صورتیکه اطلاع نداشتید می توانید این لینک را مشاهده نمایید و درصورتیکه قصد شرکت در این همایش را دارید همانجا پاسخ دهید تا هماهنگی لازم برای محل انجام گیرد. تا الان 28 نفر اعلام کرده اند در همایش شرکت خواهند داشت بنابراین برگزاری این همایش قطعی است.

در این پست قصد داشتم در خصوص فعالیتهایی که می توانیم در این گروه انجام دهیم نکاتی را ذکر کنم و اگر شما نیز پیشنهادی برای استفاده بهتر از این گروه و همایش ها دارید لطفا دریغ نکنید. اهدافی که از نظر من در این گروه می توانیم برسیم به این شرح است:

1. اطلاع رسانی در خصوص رویداد های تخصصی. اگر دوستان از جلسات و سمینارهایی که اطلاع از آن می تواند برای دوستان فعال در زمینه آی تی مفید باشد اطلاع دارند لطفا آن خبر و لینک های مربوطه را در گروه به اشتراک بگذارند. مثل این کمپ دو روزه برنامه نویسی وب مایکروسافت که در ماه فوریه برگزار می گردد.

2. اطلاع رسانی در خصوص موقعیت های شغلی: اگر شرکتی که در آن کار می کنید در حال استخدام نیروی آی تی است لطفا در گروه آن را به اشتراک بگذارید. این اطلاع برای دوستانی که دنبال کار هستند خصوصا دوستانی که تازه وارد استرالیا شده اند بسیار مفید است. شاید این امکان برای همه وجود نداشته باشد که بعنوان معرف باشند برای کسی که از نظر فنی و اخلاقی شناختی ندارند لیکن برای کسی که تازه وارد استرالیا می شود دادن یک امکان مصاحبه نیز کفایت می کند. 

3. کمک به تازه وارد ها. در گروه یک فراخوان برای کمک به تازه واردها زده ام که در این آدرس مشاهده می کنید. لطفا اگر کمکی می توانید بکنید در این محل اعلام آمادگی کنید و اگر کمکی نیاز دارید با کسانی که اعلام آمادگی کرده اند تماس برقرار کنید.

4. اطلاع رسانی های دیگر: معرفی مراجع فنی، و یا هر گونه اطلاعات مفید مناسب برای دوستان آی تی کار مقیم سیدنی می تواند در این گروه انجام گیرد.

5. همایش ها: هدف این همایش ها آشنا شدن بیشتر با کسانی است که در سیدنی در حرفه آی تی مشغول به کار هستند. این آشنایی ها احتمال اینکه در موقع نیاز بتوانید کمکی بکنید و یا کمکی دریافت کنید را بالا می برد. این هدف اصلی همایش ها از نظر من است. لطفا اگر پیشنهادی دارید اعلام کنید.

دوستانی که وبلاگی دارند و یا کسانی را می شناسند که ممکن است به این همایش علاقمند باشند لطفا در اطلاع رسانی کمک کنند.

اولین گردهمایی گروه آی تی کاران ایرانی مقیم سیدنی Syper

شش ماه پیش یک گروهی رو در Linked In ایجاد کردم برای IT کارهای ایرانی مقیم سیدنی که در این پست اطلاع رسانی کردم. قدم بعدی این هستش که یک گردهمایی بگذاریم که دوستان متخصص IT همدیگر رو بشناسند و شاید هم به کار همدیگه بیایند یا به اصطلاح Networking کنند. این حرکت اگر موفق باشه اینطور گردهمایی ها می تونه محلی باشه برای کمک به دوستانی که جدیدا به استرالیا اومده اند و مهمترین دغدغه شون پیدا کردن کار هستش. این کمک می تونه کمک فکری و یا نظر دادن در مورد نوشتن رزومه و یا اطلاع رسانی در خصوص جاهایی که در حال حاضر استخدام می کنند و یا معرفی کردن به محل کار خودشان و ... . برای دوستانی که مدت زیادی است اینجا هستند نیز فرصتی است برای گسترش Network شان.

این لینک Event ی است که در سایت Linked In ایجاد کرده ام. قرار ما پنجشنبه 17 جون 2010 ساعت 6 عصر در Starbucks Coffe حوالی Circular Quay (انتهای Pitt St) است. لطفا اگر به این گروه ملحق می شوید از طریق همین لینک اطلاع دهید. ایده ای هم اگر دارید برای ساخت بخشیدن بهتر به زمان لطفا دریغ نکنید. ایده ما فعلا اینه که آشنا شویم و قهوه بخوریم و صحبت کنیم.

متخصصین ایرانی مقیم سیدنی

چهارشنبه هفته قبل (9 دسامبر 2009) برنامه ای برای جمع کردن متخصصین ایرانی مقیم سیدنی توسط آقای دکتر محمد حسینی پور در دانشکده مکانیک دانشگاه سیدنی ترتیب داده شد.تخصص خود ایشان روانشناسی است و بیش از بیست و پنج سال است در استرالیا هستند. این برنامه توسط سازمان همیاری ایرانیان نیز حمایت می شد و بزرگوارانی چون دکتر مسعود به نیا استاد دانشکده مکانیک دانشگاه سیدنی، دکتر فریدون خاورپور و سرکار خانم ویدا شهامت دکتر داروساز و تعداد قابل توجهی از ایرانیانی که با ویزای Skilled وارد استرالیا شده اند در این جلسه حضور داشتند. با توجه به فرصت کمی که برای اطلاع رسانی بود و عدم وجود بستر مناسب برای اطلاع رسانی، به نظر می رسد با شکل گیری این گروه تعداد بیشتری از متخصصین ایرانی مقیم سیدنی در آینده بتوانند در این گروه حضور داشته باشند.

یکی از مهمترین نتایج این جلسه ایجاد یک گروه یاهو برای انسجام بیشتر در اطلاع رسانی های آینده می باشد. از همه متخصصین ایرانی مقیم سیدنی دعوت می گردد در این گروه عضو شوند. ضمنا در آینده لازم خواهد بود در کنار این گروه زیرگروه های تخصصی تر داشته باشیم تا هماهنگی ها بهتر انجام گیرد، گروه متخصصین ایرانی فناوری اطلاعات در سیدنی در LinkedIn قبلا ایجاد شده است و از IT کارهای ایرانی مقیم سیدنی دعوت می گردد در این گروه نیز عضو شوند تا بستر مناسبی برای ارتباط این قشر از هموطنان مهاجر باشد.


 

متخصصین ایرانی فناوری اطلاعات در سیدنی

یک گروهی رو تو LinkedIn درست کردم تحت عنوان Sydney Persian IT Experts یا Syper (سایپر). الان توی این اوضاع بزرگترین کمکی که به تازه واردین می شه کرد کمک در پیدا کردن کار هستش. ارتباط بین ایرانیهای متخصص یک فن مشخص حتی برای کسانی که سالها اینجا بوده اند نیز مفید خواهد بود. هیچ کس اینجا جایگاهش تضمین شده نیست و همین فردا ممکنه به شما بگن تشریف ببرید، یک ماه حقوق رو خواهید داشت ولی همین الان شرکت رو ترک کنید. در این گروه اگر بشود یک چند نفر Job Agent ایرانی هم پیدا کرد بسیار عالی خواهد بود. هیچ کاری هم نتونیم بکنیم یک روز قرار ناهار تو سیتی میگذاریم دور هم جمع می شیم و با هم بیشتر آشنا می شیم یک جایی به درد همدیگه می خوریم. اول ببینیم این متخصصین IT عزیز مستقر در سیدنی رو  تو این فضای مجازی می تونیم دور هم جمع کنیم یا نه؟ بقیه اش رو بعدا تصمیم گیری می کنیم.

تفاوت محیط های کار در استرالیا

تجربه دوستان از محیط کار در استرالیا بسته به بزرگ یا کوچک بودن شرکتی که در آن کار می کنند متفاوت است. در شرکت های بزرگ سعی می کنند علاوه بر کار یک سری فعالیت های اجتماعی و گروهی نیز داشته باشند تا علاوه بر نزدیک کردن تیم های مختلف و افراد به یکدیگر، موجب ایجاد رضایت از محیط کاری نیز بشوند. بنابراین توصیه می شود دوستانی که دنبال کار می گردند اگر انتخابی داشتند بین یک شرکت کوچک و یک شرکت بزرگ، شرکت بزرگ را انتخاب کنند حتی اگر حقوق کمتری را پرداخت می کند. 

بر اساس دیدی که من از محیط کارم داده بودم یکی از دوستان با تفکر اینکه محیط کار در اینجا هتل است آمد و در یک شرکت بسیار کوچک مشغول شد و الان بسیار بیشتر از محل کار قبلی اش در ایران کار می کند، هر روز مجبور است اضافه کاری داشته باشد و در اینجا پرداخت اضافه کار معمول نیست و همه در راه رضای خداست. از این برنامه های تفریحی و اجتماعی هم خبری نیست.

یک سری از این فعالیت ها برای ما بچگانه و خنده دار به نظر می رسد. همین روز جمعه یک مسابقه ای در واحد IT شرکت ما ترتیب داده بودند، مسابقه تزئین خانه زنجبیلی (Gingerbread House Decoration) آن هم در ساعت کاری که تقریبا کل روز رو ملت با همین مشغول بودند، 12 تا تیم 6 نفره بودیم و خانه زنجبیلی که حالت بیسکویت از قبل اماده بود با چیزهایی مثل اسمارتیز و دونه های رنگی پنگی تزئینش کردیم.

از این جور برنامه ها کلا شش هفت تا در عرض سال داریم، چند وقت پیش کریسمس پارتی داشتیم، یک سالنی گرفته بودند با موزیک زنده. یک روز عصر هم کل IT باهم رفتیم بولینگ و اونجا هم ده دوازده تا تیم شدیم و چند ساعتی بازی کردیم، یک بار هم یک برنامه ای بود، چهار تا تیم، برای هر تیمی یک حیوان خاص انتخاب شده بود و همه چشم هاشون رو با یک چشم بند بسته بودند و باید با صدای اون حیوان هم گروهی های خودشون رو پیدا می کردند. بعد اون یک مسابقه هم ترتیب داده بودند و یک حجم پیچیده با تکه های لگو ساخته بودند و از هر تیم هر سری یک نفر باید می رفت و اون رو می دید و می اومد کمک می کرد تا اون رو بازسازی کنند، یکی هم توی تیم انتخاب شده بود که خرابکاری کنه و اشتباه راهنمایی کنه، ولی بقیه اعضای تیم نمی دونستند اون کیه.

اینها همانطور که گفتم برای ما خنده دار میاد ولی یک چیزی توی همه اینها مشترکه و اون کار تیمی هستش. ما توی کار انفرادی خوب هستیم ولی توی کار تیمی حسابی می لنگیم و این برنامه ها احتمالا به کار تیمی کمک می کنه دیگه، بدون اینکه خودمون متوجه بشیم. یک مقدار هم کار رو از حالت جدی بودن در میاره و احتمالا موجب شکوفایی خلاقیت ها هم بشه.

البته یک نکته ای هست که بسیاری از شرکت ها فعلا بدلیل شرایط اقتصادی این جور برنامه ها رو تعطیل کرده اند و از هر راهی برای کاهش هزینه ها استفاده می کنند. شرکتی که من در آن کار می کنم نیز سه چهار ماه پیش دو تا از تیم لید های گروه ما رو اخراج کرد و برای خالی نبودن عریضه دو تا دانشجو برای کارآموزی با دریافتی یک ششم اون تیم لیدها گرفت!


 

اوضاع کار در استرالیا

 یکی دو هفته پیش هم اعلام شد بر اساس آمار خرید و فروش خانه، نشانه های بهبود اقتصاد تا پایان سال میلادی جاری قابل رویت خواهد بود. یکی دو روز پیش هم در روزنامه Financial Review خبر از بهتر شدن اوضاع کار داده بود. خبر این بود که نرخ بیکاری در ماه جولای در مقایسه با ماه جون بدون تغییر در 5.8  (پنج و هشت دهم درصد ) باقی ماند. قبلا پیش بینی می شد نرخ بیکاری تا پایان سال  2010 به حدود هشت و نیم درصد برسد. آخرین آمار بیکاری از سایت اداره آمار استرالیا را از اینجا ببینید. تفسیر این بود که شرکت ها با توجه به نشانه های بازیافت اقتصاد تصمیم به حفظ نیروهای خود گرفته اند. البته به نظر من باید این واقعیت رو در نظر گرفت که همیشه ماه های جولای، آگوست و سپتامبر اوضاع کار نسبت به ماه های دیگر سال بهتر است. بنابراین به نظر من مثبت بودن طبیعی ماه جولای است که رویه منفی موجود رو بطور موقت خنثی کرده و به این ترتیب برای ماه های آگوست و سپتامبر هم بعید نیست که نرخ بیکاری ثابت بماند.

در هر صورت امیدوارم که هر چه زودتر وضعیت بازار کار اینجا سر و سامان بگیرد و کسانی که در آینده نزدیک عازم استرالیا هستند از این استرس مضاعف رهایی یابند.


در نومیدی بسی امید است

این پست رو برای دوستانی که توی این وضعیت اقتصاد جهانی، دنبال کار اول توی مملکت جدید هستند می دهم. هشت ماه پیش که سر کار اول رفتم و یک قرارداد سه ماهه بستم، انتظارش رو داشتم که این قرارداد تا یک مدتهایی تمدید بشه ولی اینقدر ها هم مثبت فکر نمی کردم که بعد از چندین بار تمدید شدن تا 8 ماه، تبدیل به یک کار Permanent بشه. دیروز من Permanent شدم در حالیکه توی شرکت هر یکی دو هفته شاهد خداحافظی یک نفر هستیم که در واقع یک جورایی عذرشون خواسته می شه، و در حالیکه شرکت یکی از چهار طبقه ای رو که اجاره کرده داره خالی می کنه و همه رو توی سه طبقه جا می ده تا صرفه جویی کنه.

 اوضاع اقتصادی خراب هست ولی هنوز هم یک جایی هست که به وجود شما احتیاج داره. لطفا ناامید نشوید.

کار از خانه

بالاخره اینقدر خودم رو چشم زدم و گفتم که توی این مدت نه ماهی که اینجا هستیم مریض نشده ام، مریضیه اومد سراغم. دیروز و امروز یک مقدار حالت سرماخوردگی داشتم ترجیح دادم نروم شرکت، حالم اینقدر بد نبود که بخواهم مرخصی بگیرم به مدیرم ایمیل زدم که من امروز از خونه کار می کنم. از طریق Citrix به دستگاه خودم در شرکت وصل شدم و کارم رو انجام دادم. بیشتر ارتباطات داخل شرکت از طریق ایمیل داخلی انجام می شه، هر وقت نیاز به صحبت کردن بود تلفنی حل بود. خلاصه اینکه دو ساعت رفت و برگشت صرفه جویی شد. 

اونهایی که کارشون Permanent هستش می تونند 10 روز در سال مرخصی استعلاجی (Sick Leave) بگیرند. لزومی هم نداره خودشون مریض باشند اگر حتی لازم باشه یک روزی بمونند خونه و از خانواده شان مراقبت کنند هم از Sick Leave استفاده می کنند. ولی اونهایی که مثل من کارشون Contract هستش هر روزی که نروند سر کار حقوقش رو نمی گیرند.

مدیرم قبلا هم بهم گفته بود که هر وقت خواستی از خونه کار کنی می تونی، فقط قبلش هماهنگ کن و حواست باشه که اون روز جلسه ای چیزی نداشته باشیم، ولی به خاطر اوضاع اقتصادی شرکت ها دنبال این هستند که نیروهای اضافه رو رد کنند، حالا اگه کسی توی قضیه کار از خونه زیاده روی کنه ممکنه که احساس کنند بدون اون هم کارها داره جلو میره، به خاطر همین توصیه می شه که حضور گرم خودتون رو نشون بدهید و حتی ساعات بیشتری را در شرکت بمانید. 

توصیه های برای ناآمدگان

می فرماید:  نا آمدگان اگر بدانند که ما............از دهر چه می کشیم نایند دگر

کوین راد ورود استرالیا به دوران رکود اقتصادی را رسما اعلام کرد و رزرو بانک استرالیا دیروز یک درصد دیگه از نرخ بهره رو کم کرد و به 3.25 درصد رساند. همچنین احتمالا دولت برای مبارزه با رکود اقتصادی تصمیم به کاهش مالیات ها بگیرد.

وقتی صحبت از بد بودن اوضاع اقتصادی می شود یک عده از دوستان که در شرف مهاجرت هستند ممکن است که هول شوند و از حول حلیم بیفتند توی دیگ. یکی از شایع ترین مسایلی که مشاهده می شود اینست که دوستان تصمیم می گیرند از ایران دنبال کار بگردند! این کار در بهترین شرایط اقتصادی که همه شرکت ها دنبال نیرو هستند نیز برای ما ایرانیها بسیار سخت است چه از نظر تسلط به زبان و چه از نظر کشوری که ساکن هستیم. لذا یک توصیه مهم و دوستانه اینست که عجله نکنید. اینطوری فقط خودتان اذیت می شوید و اعتماد به نفستان را از دست می دهید. بعدا جستجوی کار با اعتماد به نفس پایین بسیار سخت خواهد بود.

اینجا هم که آمدید یک تا دو ماه برای خودتان فرجه در نظر بگیرید قبل از اینکه شروع کنید برای دنبال کار گشتن. و در این مدت دنبال خانه بگردید و در این مدت به تماس های تلفنی که ده درصد بیشتر متوجه نمی شوید عادت کنید.یک مقدار بگردید تا محیط دستتان بیاید، کارهای اداری مثل گرفتن کارت مدیکر و ثبت نام در کلاس زبان یا کلاس آداب کاریابی در AMES و یا کلاس زبان TAFE و ... تا هم مدتی با لهجه و مسایل خاص اینجا آشنا شوید و هم با افراد دیگری چه هموطن و چه غیر هموطن آشنا شوید. همچنین گرفتن گواهینامه رانندگی که جزو ضروریات محسوب می شود و یک جورایی کاربرد شناسنامه/ کارت ملی رو داره در این فرصت دو ماهه اول انجام بدهید. یک هفت هشت جلسه یک ساعته آموزش لازم دارید برای رانندگی، البته به شرط اینکه در ایران رانندگی کرده باشید. خلاصه اینکه وقتی شروع می کنید به دنبال کار گشتن سریع و قوی باید عمل کنید، چون اگر یک ماهه کار پیدا نکنید هی باید به سئوالات آژانس های کاریابی جواب بدهید که چرا تو این مدت کار پیدا نکردید و کجا ها مصاحبه داشتید و ... جواب بدهید. باید با این آژانس های کاریابی صحبت کنید و حتی ملاقات حضوری داشته باشید فقط به قصد تمرین زبان انگلیسی.

یک جایی هم دوستان اخیرا رفته بودند Hornsby Ku-Ring-Gai Community College که کلاسهای متنوعی داره با شهریه های مناسب، از جمله کلاس Advanced Speaking که می گفتند اونجا یک کار دیگه ای هم که می کنند کار داوطلبانه برایتان جور می کنند. الان توی این وضعیت اقتصاد شاید این یک راه خوبی باشه که یک ماه برید داوطلبانه یک جایی کار کنید تو همون زمینه کاری خودتون و تو این مدت خودتون رو نشون بدهید و ماندگار شوید.

کار برای مهندسین برق در استرالیا

یکی از دوستان مهندس برق - الکترونیکه ، ویزاش اومده می خواد بیاد استرالیا، تو انتخاب شهرش مونده، دوستانی که رشته شون برقه و یا اطلاع خاصی در خصوص کار برای مهندسین برق دارند لطفا کمک کنند و خانواده ای را از نگرانی در بیاورند.

اجرتون با آقا ...

در باره محیط کار خود هر چه می دانید بنویسید.

می خواهم یک مقدار در مورد محیط کارم بگم. یک شرکت نسبتاً بزرگه که تو کارهای مالی ( مثل وام دادن و Superannuation و ...) کار می کنه، حدود 1000 نفر پرسنل توی 5 تا کشور داره که 200 نفرشون IT هستند. تو ایران شرکت توی این ابعاد حداکثر چهل نفر نیروی IT داره. تازه بیشتر نرم افزارها رو خریداری کرده اند، خودشان خیلی Develop نمی کنند.خود IT پنج سطح سازمانی داره. شعبه سیدنی 5 طبقه از یک ساختمان سی و چند طبقه است که یک طبقه اش مال IT است. البته تیم 7 نفره ما توی اون طبقه نیست. توی هر طبقه سالن پارتیشن بندی شده هستش که طوری طراحی شده که به ردیف گل های آپارتمانی کاشته اند. این گل ها اینقدر زیاد هستند که در ابتدا شک می کنید که نکنه اینها مصنوعی باشند، و پس از تحقیقات فراوان می بینید که طبیعی هستند. توی طبقه IT ابزار لهو و لعب مثل مینی گلف، پینگ پونگ، فوتبال دستی و بازی کامپیوتری هست.

میزها بزرگ هستند و مونیتورهای 17 اینچ LCD با یک بازویی به میز متصل هستند که براحتی جایش را می توانید تنظیم کنید. حد فاصل بین میزها در هر دوسمت وایت برد نصب شده و به تعداد کافی آهنربا جهت نصب کاغذ هست. بعضی ها دو تا مونیتور دارند کنار هم. موس را از این مونیتور می کشند می افتد در اون یکی مونیتور، حالشو می برند و بعضی ها که کارهای مربوط به سرمایه گذاری و... انجام می دهند تا 4 تا مونیتور دارند که دایم در حال چک کردن نمودارهای سهام ها هستند. 

برای ورود به محوطه اداری نیاز به کارت دارید، ارباب رجوع ها فقط می توانند وارد طبقه ای بشوند که Reception در آن قرار دارد. بدون کارت حتی نمی توانید دگمه طبقات دیگر را در آسانسور بزنید. یک دستگاه بزرگ کپی هست که کار پرینتر و فکس رو هم می کنه. و پرینت را که فرستادید می روید با نزدیک کردن کارتتان به Pos آن شما را شناسایی کرده و پرینت های شما را شروع می کند. اینطوری درواقع آمار اینکه کی چقدر پرینت یا کپی گرفته هم دارند.

برای ارتباط و برنامه ریزی کارها از Outlook استفاده می کنند. در بدو ورود یک email داخلی برایتان تعریف می کنند و بیشتر ارتباط ها توسط email صورت می گیرد.مشکلی در سیستم دارید یک email به Help Desk می زنید، فوری جواب می دهند. زمان جلسه می خواهند بگذارند یک Calendar به همراه email می فرستند، موافق باشید Accept می کنید و می رود در Calendar خودتان، و خود Outlook هم یک ربع قبل از جلسه بهتون گیر میده. این روش را برای برنامه ریزی استفاده از اتاق های جلسات، لپ تاپ ها، وسایل نقلیه و ... هم استفاده می کنند، اتاق جلسات را که رزرو کرده اید در همان زمان برنامه ریزی شده می روید کارتتان فقط در همان زمان برنامه ریزی شده می تواند در اتاق جلسات را باز کند. البته انصافا به ازای هر پنج شش نفر یک اتاق جلسات هستش، از این نظر کم نمیاد.

یک سایت داخلی هم داریم که توش خبرهای مربوط به شرکت هست. اطلاعات همه افراد، عکس و سمت و افراد زیر دست و بالادست شان و email و شماره تماس شان را می توانید از اینجا پیدا کنید. برای تازه واردها انصافاً خوبه. من بدون اینکه بعضی هاشون رو دیده باشم، ایمیلی ارتباط برقرار کرده و مشکلاتم رو حل کرده ام. یک یوتیوب داخلی هم دارند راه می اندازند که مدیر عامل جدید که قبلاً معاون مدیر عامل بود، چند روز قبل پیام خودش رو به گوش کارمندان عزیز رسوند. 

وضعیت سفید اعلام می گردد!

امام صادق می فرماید: مزد کارگر را قبل از اینکه عرقش خشک شود بدهید
اولین حقوق رسید قبل از اینکه عرقم خشک شه! مزه کوکو داد انصافاً (همشهری ها می فهمند!)، کفگیره به ته دیگ خورده بود. همان اندازه که خرج کردن اینجا سخته، وقتی همه چی رو پنج شش برابر ایران می خرید، حقوق گرفتن به همان اندازه لذت بخش است. یکدفعه می بینید برای کار چهار پنج روز معادل یک ماه حقوق ایران دریافت کرده اید. 

ما Contract یها یک جورایی روزمزد هستیم دیگه! اول هر هفته (دوشنبه ها) باید Time Sheet پرشده رو بدم رئیسم امضا کنه بفرستم برای Agency، چهارشنبه شب حقوق اون هفته رو واریز می کنند. کسانی که کار Contract می کنند معمولاً خودشان هم شرکت ثبت می کنند و از طریق آن شرکت قرارداد می بندند. ما تازه کاریم، فعلاً این وسط Agency هستش که قرارداد رو بسته و من در واقع از Agency حقوق می گیرم.

از بابت محیط کار هم واقعاً نگرانی وجود ندارد، تجربه کنید می بینید که اصلاً سرعت ما با اینها تنظیم نیست، ما عادت داریم کار محول شده را سریع انجام بدهیم ولی اینها اصلاً چنین انتظاری از شما ندارند! به محیط کار یک جور دیگه نگاه می کنند، یکی دو هفته ای یک کاری براشون بکنم که هر وقت با دیتابیس کار می کنند منو دعا کنند!

نکاتی در خصوص کار در استرالیا برای IT کارها

در خصوص حقوق برنامه نویسان در سیدنی

1. برنامه نویس خیلی Senior (بالای ده سال سابقه):
    حقوق سالیانه: 100 تا 130 هزار دلار
    دریافتی خالص ماهیانه: 6000 تا 7600 دلار
کسانی که تازه تشریف میاورند برای سال اول دور این را خط بکشند
معمولاً (و نه لزوماً) در این سطح نیاز به Team Lead هم می باشد.

2. برنامه نویس Senior (بالای چهار سال سابقه):
    حقوق سالیانه: 80 تا 100 هزار دلار
    دریافتی خالص ماهیانه: 5000 تا 6000 دلار

3. برنامه نویس Mid-Level (بالای دو تا چهار سال سابقه):
    حقوق سالیانه: 60 تا 80 هزار دلار
    دریافتی خالص ماهیانه: 4000 تا 5000 دلار

3. برنامه نویس Junior (زیر دو سال سابقه):
    حقوق سالیانه: 40 تا 60 هزار دلار
    دریافتی خالص ماهیانه: 2800 تا 4000 دلار

برای کار اول دنبال جایگاه پایین تر نباشید، بلکه دنبال همان جایگاه با حقوق پایین تر باشید. یعنی اگر Senior هستید دنبال جایی که Mid-Level می خواهند نباشید، همان جاهایی که Senior می خواهند Apply کنید و حقوق کمتر بخواهید.

در صورتی که کار Contract بگیرید ممکن است دریافتی ماهانه تان به مبالغ اشاره شده در سطح واقعی تان برسد، البته به تفاوت آن با Permanent  که در پست های قبلی اشاره کرده بودم توجه داشته باشید. 

کارهای برنامه نویسی در درجه اول Java رو بورس است، بعد دات نت، دیتابیس شان هم عموما SQL Server است. Oracle خیلی نمی بینید، جاهای بزرگ معمولا Main Frame هستند که تلاش می کنند به کمک SQL Server کارشان با Main Frame را تا حد امکان کم کنند. دات نتی ها هم جدیدا بد جوری طالب Sharepoint شده اند.

کار DBA نیز به طور قابل ملاحظه ای کم است. به نظر طبیعی هم میرسد. جایی که پنجاه تا Developer دارد یک یا دو تا DBA دارد. به گفته دوستان DBA هایشان هم بد جوری با سوادند. ما که در ایران چنین جایگاه تعریف شده ای نداشتیم به نظر می رسد برای کسی که DBA خیلی حرفه ای نبوده کار اینجا سخت یاشد، خصوصا که نیاز به ارتباط بیشتر و در نتیجه زبان بهتری دارد.

مخارج هم 2000 تا 3000 دلار در ماه برای یک زوج در نظر بگیرید 1300 تا 2000 برای اجاره خانه، که اگر بتوانید در این صرفه جویی کنید جلوی خرج اصلی را گرفته اید. 500 تا 1000 هم خرج روزمره و قبض ها.
(منبع: یک ماه و نیم تجربه در جستجو برای کار) 

قدم خیر!

بالاخره کار اولم رو تو استرالیا شروع کردم. دیروز قرار بود شروع کنم که چون دستگاهم آماده نبود ازم خواستند که از امروز شروع کنم. و همین دیروز در مجمع سالیانه شرکت با مشخص شده ضرر 44 میلیون دلاری شرکت و پایین آمدن سهام شرکت از 6.5 دلار به 2.5 دلار در عرض یک سال گذشته، کناره گیری کرد و معاونش به جایش نشست. عجب قدمی داشتم! قبلاً قدم من یک جوری بود که وقتی از شرکتی در می آمدم شرکته زمین می خورد، الان ظاهراً داره قانون عوض می شه!

البته این مسائل برای دون پایه ها مشکلی ایجاد نمی کند. در کل شرکت بزرگی است و محیط کار تر و تمیز و مرتبی دارد. چای و قهوه و میوه و ... به راهه! داخلش بوفه داره که کیک و قهوه و ... داره، Permanent ها می توانند مجانی استفاده کنند ولی برای ما Contract یها پولیه! البته امروز با همکارا رفتیم و نشستیم به حساب اونها قهوه صرف نمودیم.

از نظر پوشش بیشتر شرکت ها اینجا Dress Code شان Smart Casual است! یعنی کراوات نمی زنند و پیراهن مردانه و کت شلوار یا کت تک و یا حتی بعضاً کاپشن می پوشند. آنهایی که با مشتری در ارتباط هستند معمولاً باید Formal بپوشند. به خاطر همین معمولا IT کارها اجباری به Formal پوشیدن ندارند. اینجا هم به من گفتند که لازم نیست کراوت بزنم.

از نظر کار هم معلومه یک چند سال پیش یک بنده خدایی بوده یک کارهای خوبی پایه گذاری کرده، بعدش اون رفته اینها خواسته اند ادامه بدهند یک جورایی گند زده اند! دیتابیسشون 190 گیگا بایت بود یک بررسی کردم یک جدول داشتند که 55 میلیون تا رکورد داشت! که بعداً متوجه شدم 66 هزار تا رکورد است که هر روز یک Snapshot از دیتای موجود می گیرند و اضافه می کنند به آن! 50 تا جدول بدون PK دارند و .... ( خواندن این قسمت برای دوستان غیر IT اختیاری است!)

در نهابت از کسانی که فکر می کنند اون سر دنیا همه کارها روی اصول و حساب و کتاب است استدعا دارم تجدید نظر بفرمایند!

Contract یا Permanent! مسئله اینست.

ممنون از تبریکات! ما بعد از دو ماه همچنان محتاج دعای شما خواهیم بود.

حالا قرارداد رو که می بندید، همه راه به راه دارند پیشنهاد می دهند و حتی می بینند مقاومت می کنید، حقوق پیشنهادی رو بالا می برند. من که فعلا تصمیم دارم همین قراردادی رو که بستم بهش پایبند باشم. اگرچه توی قرارداد آمده که تا یک ماه می توانند بگویند از فردا نیا! و دو ماه بعدش هم یک هفته قبلش می توانند بگویند نیا!

کارها اینجا بر دو نوع است، Permanent و Contract:
کارهای Permanent مثل قرارداد استخدام ما هستند. حقوق ماهیانه مشخص می شود، سالی چهار هفته مرخصی دارید که دو هفته از آن را می توانید استفاده نکنید و حقوق مربوط به آن را بگیرید. 10 روز تعطیلی در سال هست و 10 روز در سال مرخصی استعلاجی یا Sick leave دارید، البته اگر کسی از خانواده تان هم مریض باشد می توانید از Sick Leave تان استفاده کنید. پرداخت حقوق معمولا دو هفته ای یا ماهیانه است. علاوه بر حقوق 10 درصد حقوق دریافتی نیز به عنوان Superannuation و یا به اختصار Super به حساب شما در شرکتی که مشخص می کنید واریز می شود، و در زمان بازنشستگی می توانید برداشت کنید. وقتی می گویند حقوق 70K Base است یا 70K+Super است یعنی شرکت 70K در سال به شما پرداخت می کند و 10 درصد آن را نیز به عنوان سوپر پرداخت می کند. وقتی می گویند 77K Pakage همان معنی 70K Base را می دهد. یعنی سوپر توشه (Include است). معمولاً برای قطع همکاری یک ماه Notice لازم است. یعنی می توانند به شما بگویند از یک ماه بعد نیا! شما هم همینطور! می توانید بگویید از ماه بعد نمی ایم. در دوره Probation یا همان دوره آزمایشی که معمولا 3 ماه است زمان Notice را کمتر می گیرند، یک هفته، یک روز و یا حتی بدون Notice!

کارهای Contract به صورت ساعتی یا روزانه حقوق شان محاسبه می شود. مرخصی، تعطیلی، Sick Leave و ... ندارد و سوپر هم داخل آن است. معمولاً سه ماهه یا شش ماهه هستند. یک ساله یا دو ساله هم حتی پیدا می شود ولی نادر است. برای قطع همکاری معمولاً یک هفته Notice لازم است. پرداخت حقوق معمولا هفتگی انجام می شود. شما برای کار Contract یا باید شرکت خودتان را ثبت کنید و کارمند شرکت خودتان باشید و یا زیر چتر یک Umbrella Company می روید و یا ممکن است خود Agency که کار را معرفی کرده، شرکت ثبت شده برای این منظور داشته باشد که دیگر نیازی نیست شما نگران آن باشید. شرکتی که قرارداد می بندد شما را سه مدل بیمه می کند، بیمه مسئولیت است، که اگر شما خرابکاری کردید بیمه کند حمایت.

شما اگر بخواهید درآمد سالیانه Contract را با Permanent مقایسه کنید باید حقوق یک ماه را ضربدر 10 ماه کنید، 10 درصد سوپر را کم کنید. بعد مقایسه کنید. البته بهتر است بعد کسر مالیات مقایسه کنید تا با دید واقعی تری تصمیم گیری کنید. مالیات برای 80,000 دلار در سال 19100 دلار است و بالاتر از آن 40% ! بنابراین با حقوق 100K فقط 12K بیشتر از 80K دستتان را می گیرد. برای اطلاع دقیق تر از نحوه محاسبه مالیات می توانید به سایت اداره مالیاتی بروید و شرایط را ببینید یا از individual tax calculator آن استفاده کنید.

گهی بر طارم اعلی نشینیم...

پریروز دو تا مصاحبه پشت سر هم داشتم، هر دو تا جواب مثبت دادند! همیشه اینطوری بوده! من هر وقت دنبال کار بودم یا پیدا نمی شد، یا چند تا بود که باید یکی رو انتخاب می کردی. انتخاب سختی هم هست. جای معتبرتر  Contract سه ماهه است ولی اون یکی Permanent است. ولی به هر حال من جای اولی رو انتخاب کردم، Challenge بیشتری خواهد داشت مطمئناً، ولی فکر می کنم آینده بهتری داشته باشد. شروع نکرده دوباره باید دنبال کار باشم، مگر اینکه شانس بیاورم جای Permanent باز بشه تو همون شرکت.

ممنون از نفس های گرمتان! با توجه به اینکه دعاهای شما ملت غیور جواب داده است دوستانی التماس دعا داشتند برای آمدن ویزا، همچنین برای مشخص شدن Case officer و قبول شدن در امتحان IELTS نیز عده دیگری التماس دعا داشتند! خلاصه کارتان گرفته است.

در باب رزومه نویسی و کاریابی در استرالیا!

الان شش هفته است که دنبال کار هستم. تا حالا چهل پنجاه تا تماس تلفنی از طرف Agency ها داشتم و ده تا Agency و هفت شرکت برای مصاحبه دعوتم کرده اند. از بین اینها فقط دو تا از شرکت ها رو دوست داشتم برم که یکیشون یک سئوالش رو نتونسته بودم جواب بدم، ردم کرد، که بعد از یک ماه و نیم هنوز نیروی مناسبش رو استخدام نکرده! اون یکی هم بدلیل اینکه دنبال یک نیروی کم تجربه تر بود!! یکی نیست بهشون بگه شما که همون حقوق رو می خواهید بدهید، حالا چه فرقی می کنه! می ترسید بعداً شاخ بشه؟؟

به هر حال بعد از این قضیه رزومه ام رو عوض کردم و سوابق مدیریتی و حتی Technical Lead ها رو هم حذف کردم، حالا اوضاع یک مقدار بدتر شد. چون هر جا می رفتم اول باید می دیدم کدوم رزومه من دستشه بر اساس اون صحبت می کردم. بنابر این توصیه می کنم اگه مطلبی هست که بر اساس نوع کار ممکن است حرفتان را عوض کنید در رزومه نیاورید. اگرچه در اصول رزومه نویسی می گویند اینکه بگویید من در فلان پروژه کار کرده ام کفایت نمی کند باید بگویید چکاره بوده اید در این پروژه، به نظر من عجالتاً شما این یک قلم را رعایت نکنید. اینها را بعداً در مصاحبه عنوان کنید.

مسئله دیگر اینکه چون شما با Agency ها طرف می شوید در ابتدا، باید رزومه تان مناسب Agency باشد.بعضی از Agent ها تخصصی کار می کنند (مثلاً فقط دات نت) ولی بیشترشون اطلاعات کافی ندارند، و نمی فهمند شما که نوشته اید VB.Net خوب حتماً Visual Studio هم کار کرده اید، چون محیط کار VB.Net است! بنا براین توصیه می گردد یک قسمت Technical Skills در صفحه اول داشته باشید و Keyword هایی که در زمینه کارتان است بصورت دسته بندی شده بریزید آنجا! نگویید نوشته ام ASP.Net کفایت می کند! CSS، JavaScript,HTML,DHTML,Ajax را نیز ذکر کنید. فکر نکنید که لازم نیست بنویسید Windows Forms هم کار کرده اید. Visual Source Safe کار کرده اید؟ بنویسید توی این قسمت! ترجیحاً این Keyword ها را در یک یا چند تا از بندهای Career History تان هم ذکر کنید و آمادگی این را داشته باشید که بگویید هر کدام را در کجا کار کرده اید.

بعضی از Agency ها با شما تماس می گیرند که فقط حرف بکشند. کاری سراغ ندارند! فقط می خواهند بدانند کجاها قبلاً رفته اید یا قراره برید برای مصاحبه، ولی این رو طوری مطرح می کنند که شما تازه کار باشید حرفشان را باور می کنید! می گویند بگو کجاها Agency های دیگر تو رو معرفی کرده اند تا ما از این شرکت ها دور وایستیم! (ترجمه Stay away بود!) بهتر است بگویید من اجازه ندارم اسامی شرکت ها را بگویم. اگر بگویید شانس خود را کم کرده اید. چون این Agency می خواهد برود پیله کند به آن شرکت و کس دیگه ای رو معرفی کند.

نکته دیگر اینکه اگر خیلی جا عوض کرده اید، خیلی خوب نیست در رزومه هفت هشت ده جا ردیف کنید. ترجیحاً چند جا رو ترکیب کنید و به اسم شرکتی بنویسید که می دانید کسی اونجا هست که اگر لازم بود این قضیه رو تایید می کنه. البته اینجا معمولاً به مدرک کتبی نیاز ندارند. من خودم توی 5 سال چهار جا کار کرده بودم، کردمش یک جا. توی 10 سال سه جا رو ردیف کردم. اینطوری دیگه خیلی گیر نمی دهند که چرا از فلانجا در اومدی...

یک جایی برای مصاحبه دوم دعوتم کرده، دوشنبه قراره برم. Agency ازم Reference خواست. من هم دو تا از رئیس های قبلی و یکی از دوستان اینجا را دادم. یک میل هم به این ملت زدم که حواسشان باشد تعریف می کنند روی نکات فنی تاکید کنند نه مدیریتی! فکر می کردم برای اونهایی که ایران هستند از email استفاده می کنند. ولی یک ساعته به همشون زنگ زده بودند، شانس آوردم که قبلش من زنگ زدم هماهنگ کردم باهاشون.

خلاصه اینکه این نکاتی که مهندس یزدان پناه اینجا خلاصه ذکر کرده اند، اگر بخواهیم باز کنیم هر کدام داستانی دارد. من توصیه می کنم به اینها عمل کنید.

دعا کنید دوشنبه این کاره رو بگیرم. دیگه کم کم دارم خسته می شم!

از راه انتگرال ...

می گویند یک بنده خدایی لیسانسش رو گرفت، کار پیدا نکرد رفت سراغ دستفروشی، از بخت بد مامورها ریختن و دستگیرش کردند. و گفتند اگه بره نهضت و سواد یاد بگیره آزادش می کنند. توی کلاس معلم ازش خواست که بیاید پای تخته و مساحت دایره رو حساب کنه. این بنده خدا فرمول مساحت دایره رو یادش رفته بود ولی از راه انتگرال بلد بود حساب کنه، ولی نمی خواست لو بره، یواشکی از یکی پرسید فرمولش چیه؟ اون هم جواب داد: از راه انتگرال!

حالا قضیه کار پیدا کردن ما هم اینطوری شده! کلی سوابق مدیریتی رو حذف کرده ام از رزومه، باز هم جایی که میروم مصاحبه می گویند شما بیش تر از اونی که مد نظر ماست Senior هستی! باید خیلی مواظب Overqualify شدن بود اینجا، الان دیگه تو رزومه ام Technical Lead هم نیاورده ام. توی مصاحبه هم باید از فتوحات خودم کمتر صحبت کنم. از طرف دیگه یک سئوالشون رو نتونی جواب بدی رد می کنند، باید کاملاً با اون چیزی که مد نظرشان است Fit باشی!

شما دعایتان را ادامه بدهید!

تعطیلات!

امروز بانک های New South Wales تعطیل بودند. یا به قول معروف Bank Holiday بود. هر سال اولین دوشنبه ماه آگوست بانک های اینجا تعطیلند تا کارمندانشون برن حالشو ببرند.چرا دوشنبه؟ برای اینکه بچسبه به تعطیلات آخر هفته بتونند مسافرتی جایی برند. اطلاعات بیشتر

یک قانون جالبی که اینجا دارند اینه که تعداد تعطیلی های هر سالشون ثابته. یعنی اگر یک تعطیلی شنبه یا یکشنبه باشه، می افته به دوشنبه. کلاً غیر از Bank Holiday ده روز در سال تعطیلی داریم. سال نو، کریسمس، روز ملی استرالیا، روز کار، تولد ملکه و ... اطلاعات بیشتر

کار چی شد؟

    الان دو هفته و نیم هستش که دارم دنبال کار می گردم. با شش هفت تا Agency و سه تا شرکت مصاحبه داشتم تا حالا. اولیش رو هم خراب کردم هم خوشم نیومد. دو ساله پروژه رو شروع کرده اند، سه چهار ماهه می خواهند جمعش کنند، هنوز هم برنامه نویسی رو شروع نکرده اند! میگن ما تو این دو سال فکرهاشو کردیم. فقط کد کردنش مونده. فقط مهندس های صنایع نیستند که اینطوریند. رئییسشون روانشناس بود!
دومی هم همکاران سیستم اینجا بود، تو کار پکیج های حسابداری هستند و شرکت بزرگی بود. من خوشم اومد ولی اونها از من خوششون نیومد. یک سئوالشون رو حضور ذهن نداشتم بگم فکر کردند بلوف زده ام.
سومی رو هم دیروز رفتم. دو نفر مصاحبه کردند و یک ربع هم مراسم Debugging یک برنامه آشغالی رو داشتیم. بد نبود به نظر خودم.
در کل بازار کار اینجا الان بد نیست. از اول July به بعد بازار کار خوب شده و به سمت بهتر شدن جلو میره. کسانی که سابقه کار اینجا رو دارند سریع ( یک هفته ای) جذب می شوند. کار Java خیلی هست، بعدش دات نت. کارهایی که نیاز به ارتباط داره و ربط به پشتیبانی و اینها دارد زبان خیلی خوب می خواهد. کار Oracle Developer خیلی کمه. بیشتر اینجا از Oracle Application ها استفاده می کنند، خودشان Develop نمی کنند. کارهای Business Intelligence هم کمه ولی کسی رو می خواهند که حسابی سابقه داشته باشد و بیشتر به عنوان مشاور می خواهند حقوق های بالا هم می دهند.
دعا کردید خونه گرفتیم، الان دعا کنید کار بگیریم. اجرتون با اقا ...

دات نت دولوپ می کنیم، دیسک فرمت می کنیم ...

فعلاً دنبال کاریم. سی چهل جا فرستاده ام رزومه رو، سه چهار تا تماس داشتم. دو جا هم رفتم برای مصاحبه با Agency. اینجا کارها دست Agency هاست، اونها هم الکی تو سایت آگهی میذارن، تا رزومه های ملت رو جمع کنند. یعنی روی همه اینها نمی شه حساب کرد. ولی به هر حال یکی دو جای خوب رو بهم پیشنهاد داده اند. قرار شده رزومه ام رو بفرستند برای خود شرکتها تا قرار مصاحبه بذارن. یکی از دوستان هم که دنبال کار با حقوق بالاتر می گرده و تجربه کار استرالیا داره، وقتی می بینه حقوق درخواستیش رو قبول نمی کنند منو معرفی می کنه. فعلاً ببینیم چی می شه. خلاصه نگران نباشید.اگه حل نشد، در پست های بعدی شماره حساب کمک های مردمی رو اعلام می کنم.

و ایاکم بالزبان!

و شما را به خواندن زبان (انگلیسی) فرا می خوانم!
دیشب بالاخره رزومه را آماده کرده و برای هشت جا فرستادم. امروز یکی دو تا تماس داشتم. زبان ادمیزاد حالیشون نمی شه که !! میگه پی آ... داری کلی سعی کردم بفهمم چی چی هست این پی آ... فهمیدم منظورش PR یعنی Permanent Residency  بوده. تازه همه جاهایی که رزومه فرستادم اسم agency و شخص مربوطه و اینا رو روی یک صفحه کاغذ نوشته و حفظ کرده ام که اگه زنگ زدند حداقل بدونم کی بوده! این مشکل رو هم رد کنیم .........   می مونه مشکل های دیگه! ولی کارهایی که بوده خیلی به سوابق کاری من نزدیکه. تو رزومه هم برای خودم نوشابه ( غیر الکلی) باز کرده ام. ببینیم ایشالله می گیره!

در جستجوی کار

    تصمیم داشتم یک چند تا از امتحان های مایکروسافت رو بدم بعد برم دنبال کار. ولی مثل اینکه پوله داره ته می کشه. رزومه رو دارم آماده می کنم بفرستم رو سایت ها، ببینیم چی می شه. این سایت مطالبش مفید بود. کسانی که در IT فعالیت می کنند عماد یزدان پناه رو باید بشناسند یا حداقل شرکت آرینا رو که کتابهای دات نت رو افست کرده بود و دوره های مختلف برگزار می کنه. زحمت این سایت رو ایشون می کشند و من هم اینجا بعضاً از تجربیات ایشون استفاده می کنم.