خانواده مهندس ارنست - مهاجرت به استرالیا

سیدنی بار دیگر حماسه افرید. مردم قهرمان پرور استرالیا با اجتماع چهارصد هزار نفری در مراسم اختتامیه روز جوانان در حضور پاپ بندیکت شانزدهم بزرگترین گردهمایی تاریخ این کشور را رقم زدند. ما تو مملکت خودمون این همه اجتماع میلیونی داشتیم اینقدر پز نمی دادیم.
ببخشید این یک هفته رو درگیر تر و خشک کردن پاپ بودیم فرصت نشد آپدیت کنم. از شوک روحی رفتن پاپ در نیامده بودیم که خبر درگذشت خسرو شکیبایی را از دوستان شنیدم و متاثر شدم. واقعاً جزو هنر پیشه های مورد علاقه من بود.
یک جورایی باید هر روز اخبار مملکت رو چک بکنیم. یک چرخی زدیم. خبر تعطیلی مثلث شیشه ای و دلیل آن در یوتیوب و اجتماع مردم در مشهد در هفته گذشته و ... اینجا خوبیش اینه که فیلتر نیستیم. یک مقدار هم orkut بازی. تازه متوجه شدیم که هر اشنایی رو که تو Orkut پیدا می کنیم یه ور دنیاست. یک کاریکاتور هم دیدم از کلمبوس دیسپچ که ایران را مثل در چاه فاضلاب کشیده که سوسک ها از آن به کشورهای مجاور پراکنده شده اند. البته سوسک هایی که اومدند استرالیا رو نکشیده! بدتون نیاد! واقعاً سوسک شدیم!
یک سایت دیگه شبیه Orkut بود بنام linkedIn که برای من قبلاً دوستان فرستاده بودند ولی دیگه خسته شده بودم ثبت نام کنم بعداً فیلتر شه، ولی الان می بینم که خوب رشد کرده. بیشتر ایجاد شبکه ای از افراد متخصصه. شما رزومه تون رو اونجا تکمیل می کنید، افراد دیگه مثل مدیر یا همکارتون می تونند شما رو Recommend کنند. شما یک چرخ تو این سایت می زنید شرکت ها و افرادی که توش کار می کنند دستتون می آد. می شه توش دنبال شغل هم گشت. فردا قراره برم یک جایی مصاحبه،اسم افرادی که قراره با من مصاحبه کنند رو می دونستم، تو این سایت پیدا کردم، اندازه شرکت و سطح کسانی که توش کار می کنند دستم اومد. خلاصه اگه فیلتر نشده من توصیه می کنم اینجا حضور داشته باشید.

پاپ بندیکت شانزدهم وارد استرالیا شد (متن خبر)

می خواستم بگم بوی فلانی آمد دیدم همه بو ها قبلاً رزرو شده است.
بله پاپ آمد تا کلی توریست برای ما بیاورد. بیشتر از المپیک سیدنی. از امروز شهر شلوغ تر خواهد بود و یک قسمت هایی برای ورود ماشین ها بسته خواهد بود و توصیه می کنند که مردم از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند. یک جورایی هم شرکت ها احتمالاً تق و لق باشند. امیدوارم در قرارهای مصاحبه که احتمالاً باید این هفته داشته باشم تاثیر خیلی زیاد نگذارد. پاپه دیگه! قرار نیست خیرش به ما برسه که!

امروز رفتیم Entrance ، یک ساعت و خورده ای راه بود. از مزایای داشتن دوستان ماشین دار یکیش همینه دیگه! یک جایی بود مثل رودخانه که به اقیانوس متصل می شود، که البته رودخانه نیست و آب خود اقیانوس است که وارد آن قسمت شده و یک جزیره مانند دیده می شود. این عکس ها را ببینید. جای زیبایی بود. انشا الله که Entrance شما را هم بطلبه! اینجا معدن پلیکان بود. ظاهراً هر روز ساعت 3.5 مراسم غذا دادن به پلیکان ها (pelican Feeding) را دارند. یک جای مخصوصی درست کرده اند ملت می نشینند و پلیکان ها هم می آیند در جایگاه و ماهی هایی که برایشان پرت می شود را میل می کنند. یک خانمی هم میکروفون بدست توضیحاتی در خصوص پلیکان ارائه می نماید و یک نفر هم صندوقی را برای جمع آوری پول خورد می گرداند. جالبه دیگه. هم ما (که توریست می باشیم) خوشحالیم هم پلیکان ها خوشحالند و هم اینکه اینها حداقل پول اون ماهی هایی رو که به خورد پلیکان ها می دهند جمع می کنند. دور و بر اینجا کلی رستوران هم هست و می توانید با پرداخت  11 دلار برای ناهار Fish & Chips (ماهی و سیب زمینی سرخ کرده) بگیرید و در حالی که صد تا مرغ دریایی با حسرت نگاهتون می کنند و لقمه ها تون رو می شمرند میل کنید. شما هم که دلتون نمیاد به اونها هم بدهید، کلی پول بالاش دادید!

اولین چیزی که در رانندگی در استرالیا غیر از چپکی بودن آن برای ما ایرانی ها جلب توجه می کند اینست که سر چراغ، موقعی که چراغ سبز و یا حتی زرد است با سرعت بالا ( حدود 50) عبور می کنند. حتی سر تقاطع هایی که حق تقدم با انهاست و بقیه تابلوی Stop یا Give way دارند نیز سرعت شان برای ما غیر عادی می آید. شاید چون ما عادت داشتیم همه جا رو بپاییم حتی وقتی که چراغ ما سبز بود ممکن بود یکی از اون ور یکدفعه هوس کنه چراغ قرمز رد کنه. اینجا چون مطمئن هستند راحت رد می شوند. اگر در امتحان رانندگی شما سرعت تان را کم کنید سر چراغ سبز ممکن است رد کنند چون می گویند وضعیت خطرناک (یا به قول ما dangerous situation) ایجاد کرده اید.
سر چراغ ها اگر عابرین پیاده بخواهند رد شوند یک دگمه هست که باید فشار دهند و منتظر بمانند تا چراغ عابر پیاده روشن شود. بدیهی است! اگر کسی دگمه را نزده باشد چراغ عابر قرمز مانده و نوبتی در نظر گرفته نخواهد شد. چراغ عابر کنار شما یک سر و صدایی هم از خودش در می کند تا شما اگر کور هم باشید (خدای نا کرده) از صدای آن متوجه شوید که چراغ سبز شده است. خوبی که این کار دارد اینست که وقتی چراغ عابر سبز است ماشینی از روی آن رد نمی شود. همچنین خط عابر جایی هست که چراغ ندارد. جاهایی که چراغ دارد فقط یک خط عمودی (Stop line) دارد.
در ایران روی خط ممتد نمی شود رفت مگر به اذن آقا ... ولی اینجا اگر بخواهید وارد پارکینگ ساختمان بشوید می توانید از روی خط ممتد رد شوید.
اینجا سر چهار راه نمی توان دور زد (یا به قول ما U turn کرد) مگر اینکه تابلو گفته باشد که می توانید دور هم بزنید.
اینجا راننده تاکسی ها مجبور نیستند کمربند ببندند. اگرچه توصیه می شود که این کار را بکنند.

فعلاً دنبال کاریم. سی چهل جا فرستاده ام رزومه رو، سه چهار تا تماس داشتم. دو جا هم رفتم برای مصاحبه با Agency. اینجا کارها دست Agency هاست، اونها هم الکی تو سایت آگهی میذارن، تا رزومه های ملت رو جمع کنند. یعنی روی همه اینها نمی شه حساب کرد. ولی به هر حال یکی دو جای خوب رو بهم پیشنهاد داده اند. قرار شده رزومه ام رو بفرستند برای خود شرکتها تا قرار مصاحبه بذارن. یکی از دوستان هم که دنبال کار با حقوق بالاتر می گرده و تجربه کار استرالیا داره، وقتی می بینه حقوق درخواستیش رو قبول نمی کنند منو معرفی می کنه. فعلاً ببینیم چی می شه. خلاصه نگران نباشید.اگه حل نشد، در پست های بعدی شماره حساب کمک های مردمی رو اعلام می کنم.

و شما را به خواندن زبان (انگلیسی) فرا می خوانم!
دیشب بالاخره رزومه را آماده کرده و برای هشت جا فرستادم. امروز یکی دو تا تماس داشتم. زبان ادمیزاد حالیشون نمی شه که !! میگه پی آ... داری کلی سعی کردم بفهمم چی چی هست این پی آ... فهمیدم منظورش PR یعنی Permanent Residency  بوده. تازه همه جاهایی که رزومه فرستادم اسم agency و شخص مربوطه و اینا رو روی یک صفحه کاغذ نوشته و حفظ کرده ام که اگه زنگ زدند حداقل بدونم کی بوده! این مشکل رو هم رد کنیم .........   می مونه مشکل های دیگه! ولی کارهایی که بوده خیلی به سوابق کاری من نزدیکه. تو رزومه هم برای خودم نوشابه ( غیر الکلی) باز کرده ام. ببینیم ایشالله می گیره!

    تصمیم داشتم یک چند تا از امتحان های مایکروسافت رو بدم بعد برم دنبال کار. ولی مثل اینکه پوله داره ته می کشه. رزومه رو دارم آماده می کنم بفرستم رو سایت ها، ببینیم چی می شه. این سایت مطالبش مفید بود. کسانی که در IT فعالیت می کنند عماد یزدان پناه رو باید بشناسند یا حداقل شرکت آرینا رو که کتابهای دات نت رو افست کرده بود و دوره های مختلف برگزار می کنه. زحمت این سایت رو ایشون می کشند و من هم اینجا بعضاً از تجربیات ایشون استفاده می کنم.

    بدلیل تقاضاهای مکرر دوستان مهندس ارنست صاحب فتوبلاگ نیز شد. 

بالاخره اینترنت آمد و دوران غیبت صغری به پایان رسید.
خیلی چیزها در این مدت ارزش عنوان کردن داشت که انشاالله در روزهای آینده به آنها خواهم پرداخت.

امروز رفتم برای آزمون آیین نامه رانندگی (Driver Knowledge Test)، و قبول شدم. یک چیزی تو مایه های آزمون آیین نامه خودمونه! سئوالهایی که جواب درستش داد می زنه. ششصد تا سئوال مشخص در بانک سئوالاتشون دارند که 45 تا از آنها بصورت تصادفی انتخاب شده و در مونیتور نمایش داده می شود. مونیتورهایشان لمسی و یا به قول ما خارجیها تاچ اسکرین هستند. هد فون هم هست و می توانید استفاده کنید. به هر سئوال که می رسید خوانده می شود. امتحان محدودیت زمانی ندارد. هر سئوال را که جواب می دهید و OK را می زنید در جا مشخص می شود که جواب درست بوده یا نه. تا سه تا غلط در سئوالهای عمومی و یک غلط در سئوالات مربوط به ایمنی در رانندگی قابل قبول است. شما می توانید آزمون آیین نامه را به زبان فارسی امتحان بدهید. البته زبانهای دیگر نظیر عربی، چینی، کره ای، صربی، ترکی، ... نیز هستند و حتی راهنمای آزمون ترجمه شده به این زبانها در سایت وجود دارد ولی برای فارسی در سایت چیزی قرار داده نشده است.

گواهینامه رانندگی توسط RTA یا Roads and Traffic Authority صادر می شود. سایت RTA برای ایالت New South wales یا NSW که سیدنی در آن قرار دارد http://www.rta.nsw.gov.au است. برای گرفتن آیین نامه رانندگی به زبان انگلیسی اینجا و به سایر زبانها اینجا را کلیک کنید. سئوالات آزمون آیین نامه را نیز از اینجا بگیرید. وقت امتحان را می توانید از اینجا رزرو کنید و هزینه آن را که 37 دلار برای آیین نامه است توسط کارت اعتباری پرداخت کنید.

اینجا یک مشکل اساسی که هست اینه که یک چیزی تو مایه های کد ملی ما ندارند که برای همه منحصر بفرد باشد. عملاً نقش آن را گواهینامه بازی می کند. همه جا گواهینامه را به عنوان یک مدرک شناسایی معتبر قبول دارند. برای یک تازه وارد مسئله شناسایی (Identification) خیلی سخت است. اکثراً جاهای دولتی می گویند 100 امتیاز باید مدرک شناسایی بدهی. پاسپورت 70 امتیاز، گواهینامه رانندگی استرالیا 40 امتیاز. این حل است ولی اگر نداشته باشی، کارت Medicare را 25 امتیاز می دهند. 5 تا کمه. گواهینامه رانندگی ایران + ترجمه آن که از طریق AMES باید انجام شود نیز 25 امتیاز قبول می کنند. گواهینامه رانندگی بین المللی هم به درد چنین جاهایی می خورد که یک 25 امتیاز هم به آن می دهند.

ولی این قضیه Identification اینجا یک داستانیه برای خودش. شما می خواهید خانه اجاره کنید هر بنگاه یک قانونی برای Identification گذاشته! یکیش میگه پاسپورت 10 امتیاز، گواهینامه رانندگی بین المللی 10 امتیاز! فیش گاز 10 امتیاز، فیش برق 10 امتیاز، (پول آب جدا، پول برق جدا!) ای بابا، تا به 100 تا نرسه هم بررسی نمی کنند! حالا بعدش Proof of Address شروع می شه! (فیش ها برای اینه) آخه لامذهبا! اگه الان تو پارک می خوابم نمی تونم خونه بگیرم؟؟؟ در واقع برای اجاره کردن خونه گواهینامه رانندگی می خواهند. برای گرفتن گواهینامه Proof Of Address می خواهند! یک سیستم آنالیست درست و حسابی نداشته اند اینها!؟

آخیش! یک ذره خالی شدم.
حالا اگه قصدشو دارین بیاین Depress نشین! فقط همین مشکل هست. دیگه همه چی خوبه! هواش عالیه. سرسبز، مثل شمال ولی مدرن تر. به جای گنجشک طوطی و مرغ مینا می بینید. همه جا به شما احترام می گذارند. ...

ببخشید اگر دیر آپدیت می کنم و جواب نظرات رو نمی دم. فعلاً نه تلفن دارم نه اینترنت. الان هم از اینترنت وایرلس همسایه دزدکی دارم استفاده می کنم.
تو این هیر و ویر که فعلاً هیچ چیمون مشخص نیست دیشب رفتیم کنسرت شهرام شب پره، 58 دلار پول بی زبون برای هر بلیطش دادیم. شجریان بدبخت بلیطش رو 30 هزار تومان می داد زورمون می اومد. حالا بد نبود. کلی هموطن دیدیم.