خانواده مهندس ارنست - مهاجرت به استرالیا

اولین چیزی که در رانندگی در استرالیا غیر از چپکی بودن آن برای ما ایرانی ها جلب توجه می کند اینست که سر چراغ، موقعی که چراغ سبز و یا حتی زرد است با سرعت بالا ( حدود 50) عبور می کنند. حتی سر تقاطع هایی که حق تقدم با انهاست و بقیه تابلوی Stop یا Give way دارند نیز سرعت شان برای ما غیر عادی می آید. شاید چون ما عادت داشتیم همه جا رو بپاییم حتی وقتی که چراغ ما سبز بود ممکن بود یکی از اون ور یکدفعه هوس کنه چراغ قرمز رد کنه. اینجا چون مطمئن هستند راحت رد می شوند. اگر در امتحان رانندگی شما سرعت تان را کم کنید سر چراغ سبز ممکن است رد کنند چون می گویند وضعیت خطرناک (یا به قول ما dangerous situation) ایجاد کرده اید.
سر چراغ ها اگر عابرین پیاده بخواهند رد شوند یک دگمه هست که باید فشار دهند و منتظر بمانند تا چراغ عابر پیاده روشن شود. بدیهی است! اگر کسی دگمه را نزده باشد چراغ عابر قرمز مانده و نوبتی در نظر گرفته نخواهد شد. چراغ عابر کنار شما یک سر و صدایی هم از خودش در می کند تا شما اگر کور هم باشید (خدای نا کرده) از صدای آن متوجه شوید که چراغ سبز شده است. خوبی که این کار دارد اینست که وقتی چراغ عابر سبز است ماشینی از روی آن رد نمی شود. همچنین خط عابر جایی هست که چراغ ندارد. جاهایی که چراغ دارد فقط یک خط عمودی (Stop line) دارد.
در ایران روی خط ممتد نمی شود رفت مگر به اذن آقا ... ولی اینجا اگر بخواهید وارد پارکینگ ساختمان بشوید می توانید از روی خط ممتد رد شوید.
اینجا سر چهار راه نمی توان دور زد (یا به قول ما U turn کرد) مگر اینکه تابلو گفته باشد که می توانید دور هم بزنید.
اینجا راننده تاکسی ها مجبور نیستند کمربند ببندند. اگرچه توصیه می شود که این کار را بکنند.